نشانه های ظهور

فضل بن شاذان از ابى حمزه ثمالى چنین نقل مى کند:

به امام باقر علیه السّلام عرض کردم : خروج سفیانى حتمى است ؟ فرمودند: آرى، صیحه آسمانى نیز از علائم حتمى است، طلوع خورشید از مغرب حتمى است، اختلاف بین بنى عباس در رابطه با حکومت حتمى است، کشته شدن نفس زکیه حتمى است، قیام قائم آل محمد حتمى است . عرض کردم : نداى آسمانى چگونه است ؟ فرمودند: اول صبح منادى از آسمان ندا مى کند که حق با على (علیه السّلام) و شیعیان اوست . آخر وقت همان روز منادى فریاد مى زند که حق با عثمان و پیروان اوست . از شنیدن صداى دوم اهل باطل در شک مى افتد (آرى، آزمایش است).

ابوالجارود، یکى از اصحاب حضرت باقر علیه السّلام، مى گوید آن حضرت با آگاهى کامل از آینده قیام حضرت مهدى علیه السّلام فرمودند:

زمانى که حضرت قائم علیه السّلام قیام کند، به کوفه تشریف فرما مى شوند و بیش از ده هزار نفر از آنجا بیرون مى آیند که آنها را ((بتریه)) مى گویند. پس، به آن حضرت عرض ‍ مى کنند: برگرد به همان مکانى که بوده اى، ما نیازى به فرزندان فاطمه (سلام الله علیها) نداریم . پس، شمشیر را مى کشد و همه آنها را مى کشد. سپس وارد کوفه مى شود و تمام افراد منافق و جنگجو را مى کشد تا خداوند متعال راضى گردد.

جابر از امام باقر علیه السّلام در ارتباط با برنامه هاى دولت کریمه حضرت مهدى علیه السّلام چنین مى فرماید:

هنگامى که قائم آل محمد قیام مى کند، خیمه هاى خودش را برپا مى سازد (گویا در کوفه باشد) و قرآن را به مردم یاد مى دهد، چنانکه خداوند بر رسول گرامى نازل فرمود (از نظر ترتیب فرود آمدن در روزهاى اول) و مردم را با قرآن این طور آشنا مى کند. آن روز براى آنهایى که قرآن را قبلا حفظ کرده اند بسیار مشکل است (از نظر ترتیب سوره ها و نازل شدن در گذشته).

به امام باقر علیه السّلام عرض شد:

اصحاب و شیعیان ما در کوفه زیاد هستند؛ اگر دستورى صادر بفرمایید از شما اطاعت مى کنند. امام در جوابش فرمودند: آیا شیعیان ما دست در جیب یکدیگر مى کنند و نیازمندیهاى خودشان را برطرف مى سازند؟ عرض شد: خیر. فرمودند: کسى که از انفاق مادیات در راه خداوند مضایقه مى کند چگونه جانش را به فرمان ما در راه حق بذل مى نماید؟ مردم در معرض امتحان هستند. ما با آنها ازدواج مى کنیم، از آنها ارث مى بریم، حدود الهى را بر آنها اقامه مى کنیم و امانات آنها را به ایشان بر مى گردانیم تا اینکه حضرت قائم علیه السّلام قیام کند. برادرى آنچنان گسترش مى یابد که مردم بدون اجازه دست در جیب یکدیگر مى کنند و هرچه لازم داشته باشند برمى دارند (این است برنامه عملى حکومت حضرت ولى عصر ارواحنا له الفداء).

محمد بن مسلم ثقفى مى گوید از امام باقر علیه السّلام شنیدم که فرمودند:

قائم ما به وسیله نیروهاى مختلفى یارى مى شود:

1. ترس و رعبى که در دلهاى مردم جایگزین مى شود.

2. نصرت و یارى خداوند بزرگ .

3. زمین در اختیار و زیر پاى مبارکش و یاران عزیزش درنوردیده و جمع مى شود.

4. گنجهاى زمین خودشان را در اختیار آن حضرت قرار مى دهند.

5. سلطنتش مشرق و مغرب زمین را فرا مى گیرد.

6. دین مقدس اسلام بر تمام ادیان غلبه مى یابد ولو اینکه دشمنان خدا راضى نباشند، و در زمین جایى غیرآباد دیده نخواهد شد.

7. حضرت عیسى بن مریم از آسمان نازل مى شود و پشت سر آن حضرت نماز مى خواند.

مى گوید عرض کردم : اى فرزند رسول خدا! این قیام کى خواهد بود و چه زمانى قائم شما قیام مى کند؟ فرمودند:

1. هرگاه مردان شبیه به زنان و زنان مانند مردان شوند.

2. مردها به مردها اکتفا کنند و زنان به زنان (اشاره به لواط و مساحقه).

3. زنان سوار بر زینها شوند (سوار شدن بر اسب، اتومبیل و وسایط نقلیه دیگر).

4. شهادت دروغ و برخلاف واقع را بپذیرند.

5. گواهى مردان عادل و صاحبان تقوا را رد کنند.

6. قتل و خونریزى در میان مردم کوچک شمرده شود.

7. مردم مرتکب زنا شوند.

8. رباخوارى در میان مردم رواج یابد.

9. مردم از زبان اشرار بترسند.

10. سفیانى از شام بیرون آید.

11. یمانى از یمن حرکت کند.

12. خسف و فرورفتگى در بیداء پدید آید.

13. جوانى از آل محمد صلى الله علیه و آله در میان رکن مقام کشته شود که نام عزیزش محمد بن حسن معروف به نفس زکیه است .

14. صیحه اى از آسمان بلند شود که حق با او و پیروان اوست .

در این هنگام قائم ما قیام مى کند. پس، آنگاه که بیرون آمد به کعبه تکیه مى دهد و سیصد و سیزده تن از یاران مخصوص آن حضرت اطرافش را مى گیرند و اول سخنى که مى فرمایند این آیه شریفه است : ((باقیمانده خدا بهتر است براى شما اگر به خدا ایمان دارید)). سپس مى فرماید من بقیة الله و حجت و جانشین خداوند در روى زمین هستم . پس، همه مسلمانان آن حضرت را با این عبارت سلام مى کنند: ((سلام بر تو اى بقیة الله در روى زمین)). پس، وقتى که آن عدد معین که ده هزار نفر باشد در خدمت آن حضرت اجتماع کردند از مکه بیرون مى آیند و در کره زمین معبودى جز خداوند یکتا عبادت نخواهد شد، اساس بت پرستى و غیره از بین خواهد رفت و همه آنها در آتش غضب آن سرور خواهند سوخت . اى محمد بن مسلم ! البته این قیام با این محتوى بعد از غیبت طولانى خواهد بود. براى اینکه خداوند عالم، بندگان مطیع و فرمانبردار خودش را به جهانیان معرفى کند و بشناساند.

على بن مهزیار از حضرت ابوجعفر علیه السّلام حدیث مى کند که آن جناب فرمودند:

گویا مى بینم قائم (آل محمد) را در روز عاشورا، روز شنبه بین رکن و مقام ایستاده در حالى که جبرئیل علیه السلام در کنار ایشان است و فریاد مى زند بیعت براى خداست (مردم دنیا! بیعت با حضرت مهدى روحى له الفداء، در حقیقت، بیعت با خداوند است) . آنگاه دنیا را پر از عدل و داد مى کند چنانکه پر از ظلم و جور شده باشد .

یعقوب سراج از جابر روایت مى کند که آن حضرت فرمودند:

اى جابر! قائم ظاهر نمى شود مگر اینکه فتنه اى (مردم را) در شام فرا گیرد. مردم راه فرار از این فتنه را پیدا نمى کنند. بین کوفه و حیره کشتارى مى شود که هر دو طرف از نظر دادن کشته مساوى هستند ( یا از لحاظ کمیت یا کیفیت) و منادى از آسمان ندا مى دهد.

محمد بن مسلم از حضرت باقر العلوم علیه السّلام حدیث مى کند که آن حضرت فرمودند:

منتظر صدا که ناگهان از ناحیه دمشق مى رسد، باشید. البته در این (صوت) براى شما فرجى عظیمى است .

خواننده عزیز!

آیا منظور از کلمه ((صوت)) صیحه آسمانى است ؟ به ظاهر یا همین است یا قیام سفیانى . امید است صداى حیاتبخش جبرئیل علیه السلام باشد.

از حضرت باقر علیه السّلام در باب نشانه هاى ظهور حضرت بقیة الله ارواحنا له الفداء حدیث مفصلى نقل شده است که ما به بیان مختصرى از آن بسنده مى کنیم .

امام باقر علیه السّلام مى فرمایند:

فرمانده لشکر سفیانى در زمین بیداء فرود مى آید. ناگهان منادى از آسمان ندا مى دهد: اى زمین بیداء! دشمنان خداوند را نابود کن . پس، زمین شکافته مى شود و همه آن جمیعت را فرو مى برد مگر سه نفر را که صورتهاى آنها به عقب برمى گردد و اینها از طایفه کلب هستند و این آیه درباره آنها نازل شده است : ((اى کسانى که ایمان آورده اید! به قرآنى که فرستادیم ایمان آورید که تصدیق کننده تورات و انجیل شماست پیش از آنکه به رویتان از اثر ضلالت خط بطلان کشیم یا گونه ها را واژگون کنیم .))

امام باقر علیه السّلام مى فرماید: قائم علیه السّلام آن روز در مکه است و پشت به خانه کعبه داده در حالى که پناه به کعبه برده است . پس ندا مى دهد: اى مردم ! ما از خداوند طلب یارى مى کنیم . پس، هر کسى از مردم که دعوت ما را اجابت کرد باید بداند که ما از اهل بیت پیامبر شماها هستیم و من از همه مردم سزاوارتر هستم نسبت به خداوند بزرگ و پیامبر او. اى مردم ! هر کسى که با من محاجه کند در مورد آدم علیه السّلام، باید بداند که من نسبت به آدم از همه برترم و هر کسى که در ارتباط با نوح با من محاجه کند، باید بداند که من نسبت به نوح از همه مقدم ترم و هر کسى که با من محاجه کند نسبت به ابراهیم، باید بداند که من اولى از همه هستم و آن کسى که نسبت به حضرت محمد صلى الله علیه و آله از همه برترم و هر کسى که در ارتباط با انبیاء با من محاجه کند، من اولى هستم از همه نسبت به انبیاء. آیا نمى بینى که خداوند در قرآن محکمش مى فرماید: ((خداوند آدم و نوح و خاندان ابراهیم و دودمان عمران را بر عالمیان برگزیده است))؟

پس، من باقیمانده از آدم و ذخیره از نوح و برگزیده ابراهیم و خلاصه اى هستم از وجود مقدس محمد صلى الله علیه و آله . آگاه باشید، هر کسى که با کتاب خدا با من به مجادله بپردازد، من اولى از همه هستم نسبت به قرآن خداوند، و هر کسى در ارتباط با سنت رسول اکرم صلى الله علیه و آله با من محاجه نماید، من از همه سزاوارترم نسبت به آن بزرگوار. شما را به خدا سوگند مى دهم آن افرادى که امروز سخنان مرا شنیدند آن را به غایبان برسانند. از شما سؤ ال مى کنم به حق خداوند و حق رسول خدا صلى الله علیه و آله، به حق من بر شما که به جهت نزدیک بودن با رسول خدا بر شما دارم (فرزند او هستم) ما را یارى کنید نسبت به آن افرادى که به ما ظلم کردند. به درستى که ستمگران ما را از وطنمان دور ساختند و حق ما را غصب کردند و ما و فرزندانمان را آواره نمودند و درباره ما ستم روا داشتند و نگذاشتند که ما از حق خودمان استفاده کنیم و اهل باطل بر ما افترا بستند. بترسید از خدا، بترسید از خدا و ما را رها نسازید بلکه یاریمان کنید تا اینکه خداوند شما را یارى فرماید.

امام باقر علیه السّلام فرمودند: در این موقع خداوند سیصد و سیزده تن اصحاب خاص آن حضرت را مانند ابرهاى پراکنده در فصل سوم از فصول چهارگانه که آن را ((خریف)) (پاییز) مى نامند در خدمت آن حضرت حاضر مى کند و این جریان (حضور اصحاب) - اى جابر! مصداق این آیه شریفه است : ((هر کجا باشید خداوند همه شما را به میعادگاه خواهد آورد، به درستى که خداوند بر هر چیز تواناست)). پس آن سیصد و سیزده تن بین رکن و مقام با آن حضرت بیعت مى کنند (با مهدى آل محمد سلام الله علیه) و بااو عهدى است از رسول الله صلى الله علیه و آله که توسط پدران بزرگوارش به دست او رسیده است . اى جابر! قائم مردى است از فرزندان امام حسین (علیه السّلام) که خداوند امر قیامش را در یک شب اصلاح مى کند. اى جابر! چگونه براى این مردم مشکل است باور کنند که او (قائم) فرزند رسول اکرم صلى الله علیه و آله است و مقام وراثت از آباء و اجدادش به او رسیده و او وراث علم همه آنهاست ؟ اى جابر!

اگر پذیرفتن اینها بر مردم مشکل باشد اما صیحه آسمانى را نمى توانند نپذیرند که او (قائم آل محمد روحى له الفداء) را به اسم خودش و نام پدرش و اسم مادرش معرفى مى کند (محمد فرزند حسن مادرش نرجس، دیگر نمى توانند او را رد و انکار کنند).

جابر بن یزید از حضرت از حضرت باقر علیه السّلام حدیث مى کند درباره اصحاب حضرت مهدى علیه السّلام که امام باقر علیه السّلام فرمودند:

گویى مى بینم که یاران امام عصر علیه السّلام جهان را محاصره کرده اند و همه موجودات مطیع و فرمانبردار آنها هستند حتى درندگان صحرا و درندگان پرنده . موجودات مختلف عالم فقط خشنودى آنها را مى خواهند. حتى بعضى از نقاط زمین مباهات مى کند بر بعضى دیگر و مى گوید امروز یکى از یاران قائم علیه السّلام بر روى من عبور کرد.

درباره قیام جناب سید حسنى از خراسان و تشرف ایشان به خدمت حضرت ولى عصر ارواحنا له الفداء، امام باقر علیه السّلام چنین فرموده است :

پرچمهایى که از خراسان حرکت کرده اند در سرزمین کوفه به اهتزاز در مى آیند (پرچمدار و رهبر این قیام جناب سید حسنى است). وقتى حضرت مهدى علیه السّلام در مکه ظاهر شدند افرادى را خدمت آن حضرت مى فرستد و آمادگى خودش را براى بیعت با آن حضرت اعلام مى دارد.

راوى مى گوید از حضرت ابوجعفر علیه السّلام در مورد حضرت قائم علیه السّلام پرسیدم فرمودند:.

امر قیام آن حضرت محقق نخواهد شد مگر اینکه منادى از آسمان صدا بلند کند که تمام مردم مشرق و مغرب حتى دختران پرده نشین نیز بشنوند.

ناجیه قطان از حضرت باقر علیه السّلام نقل مى کند که شنیدم که آن حضرت مى فرمودند:

منادى از آسمان ندا سر مى دهد که مهدى آل محمد (فلان پسر فلان است) که نام مبارک اصلى حضرت باشد و نیز شیطان فریاد مى زند و نام یکى از بنى امیه را مى برد که فلانى و پیروان او بر حق هستند.

خواننده عزیز!

امتحانى است براى مردم . خوشا به حال آن کسانى که صداى اول را مى شنوند و متابعت مى کنند و صداى دوم را رد مى کنند.

امام باقر علیه السّلام در رابطه با فتنه ها (پیش از قیام حضرت بقیة الله روحى له الفداء) چنین مى فرمایند:

 مردم پیش از قیام مهدى ما به فتنه اى بسیار مهم و کوبنده مبتلا مى شوند. به همه مردم شام ناسزا نگویید بلکه ستمگران آنها را نفرین کنید؛ زیرا از میان آنها ابدال و صلحائى بر مى خیزند. خداوند از آسمان چیزى بر آنها فرو مى فرستد که آنچنان وحدت آنها را درهم مى کوبد که اگر با ضعیف ترین حیوانات مانند روباه جنگ کنند شکست مى خورند. آنگاه خداوند مهدى ما را با لشکرى بین دوازده تا پانزده هزار نفر مى فرستد که در وقت حمله رمزشان ((امت، امت)) (بمیران، بمیران) است . سپس پیروز مى شوند و الفت و یگانگى و نعمتهاى مسلمین را به آنها برمى گردانند (چه فتنه اى بالاتر از هجوم اسرائیل به سرزمینهاى اسلام و کشتار بیرحمانه مردم ؟).

امام باقر علیه السّلام درباره عصاى حضرت موسى علیه السّلام که سرانجام فرعون و لشکریانش را در رود نیل غرق کرد و از بین برد چنین مى فرمایند:

این عصا (عصاى موسى) روز اول به دست حضرت آدم بود، سپس به شعیب داده شد، بعد از شعیب به حضرت موسى بن عمران علیه السّلام اعطا شد و اکنون نزد ماست و اخیرا که آن را دیدم، درست مانند روزى که از درخت جدا شده باشد رنگش سبز و خرم بود. اگر فرمان سخن گفتن به او بدهیم حرف مى زند. و این عصا براى قائم ما ذخیره شده است تا مثل موسى بن عمران در راه نشان دادن عظمت حق و نابودى دشمنان خدا از آن استفاده کند. از خصوصیات این عصا این است که دشمنان را مى لرزاند و هرچه را جلوى آن بیندازند یا ببیند مى بلعد و آنچه فرمانرواى عالم هستى (به اذن خدا) بگوید اطاعت مى کند و چون لب بگشاید فاصله بین آن از زمین تا سقف را که چهل ذراع است، مى بلعد (هرچه بیندازند همه را مى بلعد).

امام باقر علیه السّلام درباره تجهیزات لشکریان امام عصر روحى له الفداء و ساعت حرکت از مکه معظمه به طرف کوفه چنین فرموده اند:

ساعت اول حرکت، منادى از طرف آن سرور فریاد مى زند که هیچ کس حق بار کردن مواد غذایى و آب آشامیدنى را ندارد و سنگ معروفى که حضرت موسى بن عمران علیه السّلام داشتند آن حضرت همراه خویش بر مى دارند که حجم و قطر آن سنگ به اندازه بار یک شتر است . به هر منزلى که مى رسند و سربازان و مرکبهاى سوارى آنها تشنه یا گرسنه مى شوند چشمه هایى از آن سنگ خارج مى شود. آنهایى که گرسنه اند از آن چشمه ها مى خورند و سیر مى شوند و افرادى که تشنه اند از آنها سیراب مى شوند تا اینکه وارد نجف اشرف که در پشت کوفه واقع است، مى شوند.

این است معناى ولایت تکوینى و تشریعى و این است آن حکومتى که تمام رژیمها را در هم مى کوبد.

حضرت باقر علیه السّلام در ارتباط با نشانه هاى قیام حضرت بقیة الله روحى له الفداء مى فرمایند:

در پیشاپیش ظهور مهدى ما دو نشانه بزرگ دیده مى شود:

1. خسوف ماه در پنجم آن .

2. کسوف خورشید در پانزدهم ماه .

از وقتى که خداوند حضرت آدم را به این دنیا فرستاده چنین واقعه اى رخ نداده است . بنابراین، دیگر اعتبارى براى منجمان باقى نخواهد ماند.

محمد بن مسلم از حضرت باقر علیه السّلام روایت مى کند که آن حضرت فرمودند:

سفیانى و قائم ما (علیه السّلام) در یک سال قیام مى کنند.

مسلما سفیانى در همان سال پیش از حضرت ولى عصر علیه السّلام خروج مى کند. امام پنجم علیه السّلام بعد از اشاره به نداى آسمانى و فرورفتن لشکر سفیانى در سرزمین بیداء (نزدیک مکه معظمه) چنین امر مى فرمایند:

به سوى حضرت بقیة الله بشتابید ولو از طریق خزیدن بر روى سینه باشد. به خدا سوگند، گویى مى بینم بین رکن و مقام ایستاده و با مردم بیعت مى کنند.

از حضرت ابى جعفر علیه السّلام نقل مى کنند که فرمودند:

هرگاه دیدید که آتشى عظیم از جانب مشرق روشن شد و عمر آن سه روز یا هفت روز ادامه پیدا کرد، منتظر فرج آل محمد باشید (ظهور امام عصر روحى له الفداء)، البته اگر خداوند حکیم و مقتدر بخواهد. صیحه آسمانى حتما در ماه رمضان است، زیرا ماه رمضان ماه خداوند است و این صیحه هم صداى جبرئیل علیه السّلام است که از طرف خداوند براى این مردم فرستاده مى شود. منادى از آسمان حضرت قائم علیه السّلام را به اسم صدا مى کند (محمد بن الحسن العسکرى). پس هر کسى که در مشرق و مغرب زمین است این صدا را مى شنود و به جهت ترسناک بودن این صدا، آن که در خواب است بیدار مى شود و هر که ایستاده است مى نشیند و آن کسى که نشسته است برمى خیزد و سرپا مى ایستد. خداوند رحمت کند کسى که آن صدا را بشنود و عبرت بگیرد و عملا این صدا را جواب بگوید (اطاعت کند از حضرت بقیة الله ارواحنا له الفداء). براى اینکه این صدا، صداى جبرئیل روح الامین است (پیام او از سوى خداوند براى جهانیان است).

امام علیه السّلام مى فرماید: صداى آسمانى در شب بیست و سوم ماه رمضان خواهد بود. براى شما تردیدى پیدا نشود، بشنوید و اطاعت کنید و در آخر روز ابلیس ملعون فریاد مى زند: اى مردم ! آگاه باشید که فلانى مظلوم کشته شده است . براى اینکه مردم در شک بیفتند و گرفتار امتحان بشوند. چه بسا اشخاصى که در آن روز به خاطر شنیدن این صدا سرگردان و در آتش غضب خداوند سرنگون خواهند شد. پس، وقتى که در ماه رمضان صدا را شنیدید (اینکه قائم آل محمد آمد) در آن شک نکنید و بدانید آن، صداى جبرئیل علیه السّلام است و علامت حقانیت آن صدا این است که حضرت قائم علیه السّلام را به نام پدرش ذکر مى کند (یعنى ان شاءالله مى گوید محمد بن الحسن العسکرى علیهما السلام آمد). این صدا چنان فراگیر است که حتى دختران پرده نشین نیز آن را مى شنوند و پدر و برادر خود را ترغیب مى کنند که از منزل بیرون بروید (و امام عصر را یارى کنید).

امام پنجم علیه السّلام مى فرماید: دو صدا باید قبل از ظهور شنیده شود: یک صدا از آسمان که صداى جبرئیل است و صاحب این امر را به نام او و نام پدرش معرفى مى کند (محمد بن الحسن العسکرى علیهما السلام)؛ صداى دوم صداى شیطان است که به نام فلانى است و مى گوید او را مظلوم کشتند و مى خواهد مردم را گمراه کند. پس، از صداى اول متابعت کنید؛ اما بترسید از اینکه صداى دوم (صداى شیطان) شما را به گمراهى کشاند.

زراره مى گوید از حضرت باقر علیه السّلام پرسیدم : آیا نداى آسمانى حق است ؟ فرمودند:

آرى، به خدا قسم، حق است و به صورتى است که تمام مردم به زبان خودشان این ندا را مى شنوند.

از امام باقر علیه السّلام روایت شده است که فرمودند:

در محضر امام باقر علیه السّلام بودیم . آن سرور دو علامت پیش از قیام حضرت قائم را ذکر کرده، فرمودند: از وقتى که حضرت آدم علیه السّلام به این دنیا آمد این دو آیت بزرگ هرگز دیده نشده است : اول کسوف خورشید است در نیمه ماه رمضان ؛ دوم خسوف ماه است در آخر همان ماه رمضان . مردى در مجلس نشسته بود، عرض کرد: اى پسر پیامبر! اینطور نیست بلکه درست برعکس است ؛ یعنى کسوف در آخر ماه و خسوف در وسط ماه پدید مى آید. امام باقر علیه السّلام فرمودند: مى دانم شما چه مى گویید (از لحاظ برنامه هاى جارى همین است)، اما من مى خواهم بگویم از اول تا قبل از قیام مهدى ما این کار نشده است و اختصاص به پیش از ظهور دارد.

ابى الجارود از حضرت باقر علیه السّلام نقل مى کند که آن حضرت فرمودند:

آن چیزى را که منتظرش هستید (ظهور حضرت مهدى روحى له الفداء) نمى بینید مگر وضع شما به جایى برسد که مانند گوسفندانى شوید که گرفتار گرگهاى درنده شده باشند، در حالى که چوپانى هم نداشته باشید و گرگها از هر جاى بدن شما که بخواهند شروع به خوردن مى کنند. از سوى دیگر، شرف و موقیعتى هم نداشته باشید که به آن تکیه کنید و نیز اسناد و مدارکى هم در اختیار شما نباشد که استناد به آنها کنید و سرانجام از خودتان دفاع نمایید.

جابر از حضرت باقر علیه السّلام روایت نموده است که آن حضرت فرمودند:

پرچمهاى سیاه از خراسان به جانب کوفه مى آید (کنایه است از قیام جناب حسنى). پس، وقتى که مهدى ما (علیه السّلام) ظهور کرد امر به بیعت مى کند.

بعضى از علائم مانند سفیانى و خروج او از حتمیات است ؛ یعنى حتما باید پیش از ظهور تحقق پیدا کند. لذا در روایت زیر از زراة بن اعین آمده است :

در خدمت حضرت باقر علیه السّلام بودیم، سخن از حضرت قائم علیه السّلام به میان آمد. عرض کردم : امیدوارم ظهور قائم بسیار نزدیک باشد بدون اینکه نیازى به سفیانى داشته باشد. فرمودند: به خدا نه اینچنین است ؛ خروج سفیانى حتما باید پیش از ظهور باشد.